Mszał to największa ze wszystkich ksiąg liturgicznych. Jest on konieczny do odprawienia Eucharystii. W Mszale znajdują się teksty na każdy okres liturgiczny, uroczystości, święta oraz wspomnienia, a także formularze do Mszy św. wotywnych (np. o NMP, świętych). Na końcu umieszczony został tekst mszy w języku łacińskim. Obecnie posługujemy się Mszałem dla diecezji polskich z roku 1986, wydanym przez papieża Pawła VI w 1975 (obecnie z wyd. II). Mszał ten zawiera zmiany w obrzędach mszalnych, dokonane na Soborze Watykańskim II. W tłumaczeniu na język polski jest III wydanie Mszału Rzymskiego z 2002 roku, który nieznacznie różni się od Mszału Pawła VI. W listopadzie 2009 roku pojawiło się w Polsce poprawione wydanie obecnego Mszału, wydane z polecenia papieża Benedykta XVI. Na pierwszych kartach Mszału znajduje się Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego (OWMR), które zawiera przepisy dotyczące sposobu odprawiania liturgii Mszy św.
Lekcjonarz to księga niezbędna do odprawienia Eucharystii, bowiem jej integralną częścią jest Liturgia Słowa. Został wprowadzony po Soborze Watykańskim II jako osobna księga liturgiczna (wcześniej czytania znajdowały się w Mszale). W tomach I- V zawierają się czytania biblijne, psalmy responsoryjne i śpiewy przed Ewangelią na poszczególne dni okresów liturgicznych. Podzielone są one na cykle: czytania niedzielne w cyklu trzyletnim: A, B, C. Czytania na dni powszednie zebrane są w cykl dwuletni: Rok I i II. W tomie VI umieszczone są czytania na uroczystości, święta oraz wspomnienia świętych. Tom VII zawiera teksty biblijne na Msze wotywne, o zmarłych, pogrzebowe, obrzędowe (przy udzielaniu sakramentów). Czytania na msze pogrzebowe zawierają się w tomie VIII jest to tzw. lekcjonarz pogrzebowy.
Kolejną księgą używaną podczas Mszy świętych, szczególnie tych sprawowanych w sposób bardzo uroczysty, jest Ewangeliarz. Jest to ozdobna księga zawierająca wyłącznie teksty Ewangelii. Jest on uroczyście wnoszony w czasie liturgii podczas procesji wejścia, składany na ołtarzu, a następnie przed Ewangelią procesyjnie przenoszony na ambonę. Po ewangelii powinien zostać złożony na godnym miejscu (nie na kredensie, ławce itp.). Ewangeliarz kładzie się na trumnę zmarłego biskupa.
Bardzo znaną i często używaną księgą, która nie jest w ścisłym sensie księgą liturgiczną jest Agenda. Znajdziemy w niej modlitwy oraz teksty nabożeństw i błogosławieństw różnych przedmiotów (np. różańca, krzyża), miejsc oraz osób.
Brewiarz to księga liturgiczna stosowana przez kapłanów, ale którą codziennie mogą używać także wierni świeccy. Liturgia Godzin to codzienna modlitwa ludu Bożego, obowiązkowa dla osób duchownych i konsekrowanych. Jest to głównie modlitwa psalmami. Ostatnie wydanie pochodzi z czasów pontyfikatu Pawła VI, czyli po Soborze Watykańskim II.
Brewiarz jest podzielony na IV Tomy:
I – Adwent i okres Bożego Narodzenia
II – Okres Wielkiego Postu oraz Wielkanocy
III – Okres zwykły tygodnie I- XVII
IV – Okres zwykły tygodnie XVIII- XXXIV
Oraz tom dodatkowy (wakacyjny) – Okres zwykły tygodnie IX- XXVII