Roraty, adwentowe msze odprawiane przed wschodem Słońca. Nazwa „roraty” pochodzi od zwyczajowej pieśni na wejście, rozpoczynającej się od słów „Rorate caeli desuper” – „Spuśćcie rosę niebiosa”.

Msza roratnia jest mszą wotywną o Najświętszej Maryi Pannie.
W czasie odprawiania Mszy św. roratniej zapala się dodatkową świecę, która symbolizuje patronkę adwentowego oczekiwanie – Maryję. Roraty mają nam szczególnie przypominać Maryję, gdyż to Ona, podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, poprzedziła przyjście Światłości świata Jezusa Chrystusa.
Przekazy historyczne mówią, że roraty
odprawiano w Polsce już za czasów panowania Bolesława Wstydliwego. Przez całe
wieki Król, umieszczając w czasie rorat na ołtarzu zapaloną świecę, oświadczał:
„Gotów jestem na sąd Boży”, za nim czynił to Prymas Polski, mówiąc
„Sum paratus ad adventum Domini” (Jestem gotów na przyjście Pana), po
nich zaś kolejno: senator, ziemianin, rycerz, mieszczanin i chłop, powtarzając
słowa króla.
Wiele osób bierze udział codziennie we Mszy św. roratniej. Każda rodzina winna
zatroszczyć się o to, by przynajmniej raz w tygodniu wziąć udział w roratach.